Paul Renson: “Voor het eerst in mijn carrière ben ik niet op mijn gemak”

Het zijn onheilspellende woorden, maar dat wordt niet de teneur van het interview. Zoals het een ondernemer betaamt, zitten de woorden van Paul boordevol positiviteit en kansen. Hij denkt niet in obstakels, wel in mogelijkheden. En die heeft de pandemie ons gegeven. Corona heeft ook hem wakker geschud.

“We moeten opnieuw meer ‘buitenmens’ worden”, vindt hij. Paul neemt het zelf alvast ter harte: een uur voor onze afspraak rinkelt de telefoon en wordt ons gevraagd om niet naar de geboekte meeting room te komen, maar naar een andere locatie. En dat beklagen we ons allerminst. Bij aankomst blijkt het een idyllisch boshuisje te zijn, verscholen achterin het Waregemse bedrijventerrein. In de tuin staat – naast een rustgevend meer – een terrasoverkapping die ervoor zorgt dat we in alle comfort van de prille lentezon kunnen genieten. Zelfs deze notoire koukleum vond de temperatuur aangenaam. En mocht ik het toch koud krijgen, dan kon een strak en onopvallend ingebouwd verwarmingselement daar snel verandering in brengen. We steken van wal.

De fakkel werd al vier keer van vader op zoon doorgegeven. Kun je de geschiedenis van Renson in vogelvlucht schetsen?

“In 1909 stampte mijn overgrootvader Polidore Renson het familiebedrijf uit de grond. Hij produceerde raamkrukken en deurbeslag, eerst uit staal en later uit aluminium. Mijn vader Jan ging zich meer focussen op ventilatieroosters en doekzonwering en legde zo de kiem voor het huidige Renson. In 1982 was ik aan zet. Het productiebedrijf stond er, dus trok ik resoluut de kaart van sales & marketing. Met een duidelijke visie op gezonde binnen- en buitenruimtes werd de intussen bekende baseline ‘Creating Healty Spaces’ geïntroduceerd. Tegelijkertijd lanceerden we het outdoor living gamma, omdat we mensen willen stimuleren om meer tijd buiten door te brengen.”

‘There is no speed limit on innovation’ is een uitspraak die je regelmatig aanhaalt. Waarom hecht je zoveel belang aan innovatie?

“Het is het middel bij uitstek om je te differentiëren ten opzichte van je concurrenten. Als je geen innovatieve producten of diensten kunt aanbieden, blijft alleen de prijs over als middel om je te onderscheiden en dat is geen gezonde situatie. Van onze 1200 medewerkers zijn er zo’n 110 actief op de R&D-afdeling en dan nog hebben we te weinig capaciteit om al onze ideeën uit te werken. Dankzij innovatie blijven we een koploper in onze sector.”

Naast design staat ook het plaatsingsgemak voor ons voorop. We hebben heel wat mensen in dienst die zelf nog in de schrijnwerkerij gewerkt hebben en die dus weten waar de pijnpunten zitten. We willen dat een vakman onze producten zo snel en gemakkelijk mogelijk kan monteren en gaan ter plaatse om onze constructeurs op de werf te ondersteunen

Hoe innoveren jullie vandaag de dag?

“Ik geloof steeds meer in het belang van design en samenwerking tussen ontwerpers en collega’s met een technische achtergrond. Design tilt een puur functioneel product naar een hoger niveau. Doordat technische elementen zijn weggewerkt en alles bij elkaar past, oogt het geheel visueel rustiger. Dat resulteert in een harmonieus zen-gevoel zoals men daar in Japan heel ver mee staat. Less is more, of de kracht van ‘warm minimalisme’, zoals ik het graag noem.”

Dat is ook wat het bedrijf toepast in hun eigen productgamma. “Technieken onzichtbaar inwerken en perfect integreren in het interieur of de gevel is een kunst: van raamventilatieroosters, over minimalistische zonwering tot binnendeurlijsten en scharnieren. Dat we dit jaar de Henry van de Velde Company Award wonnen, is voor mij dan ook het bewijs dat de ingeslagen weg de juiste is.”

“Naast design staat ook het plaatsingsgemak voor ons voorop. We hebben heel wat mensen in dienst die zelf nog in de schrijnwerkerij gewerkt hebben en die dus weten waar de pijnpunten zitten. We willen dat een vakman onze producten zo snel en gemakkelijk mogelijk kan monteren en gaan ter plaatse om onze constructeurs op de werf te ondersteunen. Ook dat is een vorm van innovatie: vakmannen op opleiding sturen, is niet evident. We brengen de opleiding naar hen.”

Welke trends tekenen er zich nog af?

“Samenwerken en totaalconcepten aanbieden wordt steeds belangrijker. Als verschillende sterke merken samenwerken ontstaat er een kruisbestuiving die elk bedrijf naar een hoger niveau telt. Het geheel is dan meer dan de som der delen. Daarom opent het NOA experience center later dit jaar (in oktober, nvdr) zijn deuren, een belevingscentrum waar 24 aanbieders van high end outdoor living producten hun krachten bundelen in een soort ‘permanente beurs’, en waar zowel professionele als particuliere bezoekers zich kunnen onderdompelen in tuinen met terrasoverkappingen, buitenkeukens, zwembaden, wellness ideeën, verlichting, meubilair en accessoires in uiteenlopende stijlen”.

“We leveren ook heel wat R&D inspanningen op vlak van connectiviteit. Onze producten zullen op termijn deel uitmaken van een levend systeem. Door alles met elkaar te verbinden en voortdurend op te volgen, zullen bijvoorbeeld ventilatie en zonwering automatisch geregeld worden, naargelang wat een gebouw op elk moment nodig heeft.”

Een schrijnwerker moet meer in totaalconcepten denken. Niet alleen tuinconstructies ontwerpen en plaatsen, maar ook de aankleding en het meubilair voorzien. Niet alleen de ramen en deuren, maar ook gevelbekleding, zonwering en een terrasoverkapping in hetzelfde materiaal. Zo verkoop je niet één of meerdere producten, maar een oplossing. Dat is wat mensen vandaag willen, je moet ze ontzorgen.

Hoe kan een vakman, die dagelijks met zijn voeten in de praktijk staat, innovatief zijn in wat hij aanbiedt?

Paul nipt bedachtzaam van zijn thee, maar hoeft eigenlijk niet lang na te denken over een antwoord. “Er zijn al een aantal constructeurs die naast ramen en deuren ook ‘outdoor living’ toevoegen aan hun aanbod”, begint hij. “Omdat ze beseffen dat ze zich daarmee kunnen onderscheiden van hun concullega’s. Een schrijnwerker moet meer in totaalconcepten denken volgens mij. Niet alleen tuinconstructies ontwerpen en plaatsen bijvoorbeeld, maar ook de aankleding en het meubilair voorzien. Niet alleen de ramen en deuren in aluminium, maar ook gevelbekleding, zonwering en een terrasoverkapping in hetzelfde materiaal. Zo verkoop je niet één of meerdere producten, maar een oplossing. Dat is wat mensen vandaag willen, je moet ze ontzorgen. Zij krijgen een totaalplaatje waarbij alles mooi bij elkaar past en jij realiseert meer omzet bij één en dezelfde klant. Iedereen wint.”

Lokale verankering is voor jullie heel belangrijk, maar er is een nijpend tekort aan arbeidskrachten. Hoe gaan jullie hiermee om?

“Dat klopt. Mede daarom hebben we de voorbije jaren enorm geïnvesteerd in automatisering. Onze nieuwe outdoor productielijn langs de E17 in De Prijkels is op dat vlak het neusje van de zalm.”

“Aan de andere kant heb je ook in een digitaal aangestuurde productie-omgeving nog steeds de beste mensen nodig om kwalitatief maatwerk te kunnen afleveren. We doen er alles aan om ervoor te zorgen dat onze mensen zich hier goed voelen. Op de werkvloer moeten ze bijna meer comfort hebben dan bij hen thuis. En we zoeken voortdurend nieuw talent. Het staat in grote letters op ons gebouw, in alle kranten en op broodzakken.”

En dat is bijlange niet alles, zo leren de volgende initiatieven ons. “Bij Renson leiden we jongeren op via duaal leren en we wisten ook al oud-medewerkers, die vervroegd met pensioen gingen, te enthousiasmeren om nog wat langer voor ons te werken. Daarnaast kijken we over de landsgrenzen heen; zo zijn er bij ons een 20-tal nationaliteiten aanwezig. VDAB biedt een goede ondersteuning voor anderstaligen, ze krijgen de nodige opleiding en we zorgen voor instructies in hun eigen taal zodat de veiligheid te allen tijde gegarandeerd is. We werken ook samen met een beschutte werkplaats en omarmen deze mensen alsof ze rechtstreeks voor ons werken. Ze zijn evengoed welkom op het jaarlijkse Sinterklaasfeest en de Nieuwjaarsreceptie. Wie vandaag mensen wil aantrekken, moet inventief zijn en blijven aankloppen bij zijn sectororganisatie.”

We hebben te kampen met een pandemie, kwamen in een economische crisis terecht en dicht bij huis woedt een oorlog. Welke impact heeft dat op jullie bedrijf?

“Het zorgt voor grote golfbewegingen. Tijdens de pandemie was er een grote groei; geld dat niet meer werd uitgegeven aan reizen of restaurantbezoeken werd geïnvesteerd in eigen huis en tuin. Vandaag zorgen materiaaltekorten, prijsstijgingen en oorlog voor veel onzekerheid, en voor het eerst in mijn carrière ben ik echt niet op mijn gemak. Onzekerheid is enorm slecht voor de economie; mensen gaan sparen in plaats van uitgeven. Als een groter deel van je inkomen naar noodzakelijke uitgaven als energie en de afbetaling van je huis gaat, stel je een investering in een luxeproduct als een terrasoverkapping uit.”

“Dat we over de hele wereld actief zijn en een sterke organisatie hebben, is nu een grote troef. We kunnen schakelen. Renson bestaat al lang en heeft eerder grote crisissen meegemaakt. ‘Gewoon doordoen’ was toen het devies, in de wetenschap dat we na een crisis sterker zouden zijn dan voordien, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. We behouden onze langetermijnvisie en zullen blijven investeren in IT, R&D en de aanwezigheid bij onze dealers zodat we hopelijk opnieuw sterker uit deze crisis komen. Maar het is en blijft een situatie waar ik me niet comfortabel bij voel.”

Een andere uitdaging op langere termijn is de omschakeling naar een meer duurzame manier van leven en bouwen. Hoe sta je daar tegenover?

“Ik geloof enorm in het duurzaamheidsverhaal en denk dat we al een groot verschil kunnen maken door slimmer om te gaan met wat de natuur ons geeft. In ons eigen hoofdkantoor hebben we heel grote glaspartijen, maar geen airco. We houden de temperatuur onder controle door ’s nachts, wanneer het koel is, alle ramen te openen. Zonwering zorgt overdag voor bescherming tegen hitte en ongewenste lichtinval. Studiebureaus horen het misschien niet graag, zij nemen graag veel technieken op in een ontwerp, maar ik ben voorstander van gebouwen die zich aanpassen aan de natuur. Ik geloof ook dat de natuur ons kan helen. We zouden er veel meer tijd in moeten doorbrengen, niet alleen recreatief, maar ook om te werken en leven. Wat is er nu aangenamer dan in een bos wakker worden? Ik droom van groenere steden en huizen en appartementen waar binnen en buiten in elkaar overlopen zodat we elke dag van het jaar omringd worden door natuur.”

Ik kan intussen goed relativeren en zie dat als een grote gave. Weet je, perfectionisme is slopend. Wie perfectionistisch is aangelegd, focust zich te veel op alles wat verkeerd kan lopen. Meestal loopt het helemaal niet fout en als dat toch gebeurt, valt het waarschijnlijk amper iemand op. Voor je het weet, loop je tegen de muur.

Waar lig je ’s nachts wakker van?

Er verschijnt een glimlach op het gezicht van Paul. Zijn antwoord verraadt de ontspannen indruk die hij toch geeft. “Ik slaap eigenlijk heel goed ’s nachts, de nacht dient om te recupereren. Ik kan intussen goed relativeren en zie dat als een grote gave. Weet je, perfectionisme is slopend. Wie perfectionistisch is aangelegd, focust zich te veel op alles wat verkeerd kan lopen. Meestal loopt het helemaal niet fout en als dat toch gebeurt, valt het waarschijnlijk amper iemand op. Voor je het weet, loop je tegen de muur."

“Relativeren kan je leren, maar het is gemakkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik. Ook voor mij kwam het niet vanzelf, maar een persoonlijke crisis leerde me wat echt belangrijk is en sindsdien zijn nog weinig zaken een groot probleem. Ik ben nu veel gelukkiger dan vroeger. Bij problemen raadde mijn vader me vroeger al aan om er eerst een nachtje over te slapen. Meestal zie je de dingen de volgende dag inderdaad helderder. Het is cliché, maar wel een waarheid als een koe.”

Wat maakt je blij?

“Het ondernemende vermogen van de jonge generatie. In mijn tijd moest je investeren in een fabriek en machines voor je kon starten, maar vandaag kan elke jongere met een computer creatief ondernemen. Het is spijtig dat al dat talent aan onze neus voorbijgaat, maar toch vind ik het fantastisch om te zien waar ze allemaal mee bezig zijn. Ik heb mijn kinderen ook aangemoedigd om hun ondernemende geest aan te scherpen door hen eerst zelf iets te laten creëren voor ze binnen het bedrijf aan de slag gaan. Ze gaan ermee slapen, liggen er van wakker en staan ermee op, maar het is een goede leerschool.”

Wat was tot dusver je grootste levensles?

Paul brengt ons aan het lachen met een spreekwoord waar wij nog nooit van gehoord hadden. “Dat een vliegende kraai meer vangt dan een zittende”. Wat hij bedoelt, is dat het belangrijk is om van onder je kerktoren te komen en je blik te verruimen, door te reizen of door beurzen te bezoeken.

“Corona heeft nog maar eens duidelijk gemaakt hoe belangrijk het is om met elkaar van gedachten te kunnen wisselen. Om te innoveren moet je niet altijd het warm water uitvinden, soms liggen de goede ideeën gewoon voor het rapen en bots je erop door op beurzen of andere gelegenheden met je doelgroep te praten. Voortdurend vragen stellen, goed luisteren en oplossingen bedenken zit in ons DNA. Dat is maar goed ook, want het is uiteindelijk altijd de markt die beslist. Van mij mag iedereen die hier werkt bijvoorbeeld naar Polyclose gaan. Zo’n topbeurs dicht bij huis is een ideale gelegenheid om op te snuiven wat de markt nodig heeft.”

Wat was een belangrijke mijlpaal in je leven?

“Op professioneel of persoonlijk vlak?”, vraagt Paul. “Beide, als je wil.” “Wel, toen ik startte gingen we door een moeilijke periode in de firma. Er waren te veel aandeelhouders en hun visies lagen mijlenver uit elkaar. Alleen aan het hoofd van een bedrijf staan, is niet gemakkelijk, maar de situatie was niet werkbaar. Als je de neuzen niet in dezelfde richting krijgt en blijft discussiëren, stagneert je bedrijf. Een opsplitsing bracht rust met zich mee, waardoor ik me weer volop kon richten op de groei van het bedrijf. Eén kapitein per schip was in ons geval de juiste keuze”.

Opnieuw ontwaren we een brede glimlach. “De mooiste mijlpaal moet volgens mij nog komen. Ik word heel binnenkort grootvader, en meteen twee keer zelfs! Ik kijk daar echt enorm naar uit.”

Heb je in het verleden slechte keuzes gemaakt? Of beter: wat zou je anders aangepakt hebben als je opnieuw zou mogen beginnen?

“Ik had me sneller moeten laten omringen door de beste mensen. Ik wilde lang alles zelf doen, maar ik ben vooral een ondernemer en veel minder een manager. Vandaag weet ik me omringd door de beste mensen. De kunst is weten wat je zelf goed kunt en wat je beter kunt uitbesteden. Pas wanneer je dat weet, kan je groeien. Ben je als schrijnwerker vooral een goede maker, dan kan je een salesmanager in huis halen. Ben je eerder een geboren verkoper, dan geef je de productie beter deels uit handen. Doe wat je graag doet en waar je energie van krijgt, en durf los te laten wat je minder ligt."

Pauls lunch staat op hem te wachten, maar hij wil nog iets kwijt. "Blijf samenwerken en samen werken, daar geloof ik het meest in: de kracht van mensen die samen zaken realiseren. Denk in totaalconcepten, zo kun je je onderscheiden van andere spelers.”