Gert Bosch gaat voor de ultieme uitdaging: een eigen schrijnwerkerij
Je bent geen groentje in het vak?
“Neen, ik studeerde houtbewerking en werkte daarna meer dan twintig jaar voor een high-end interieurbouwer. Ik heb er echt alles gedaan: ik plaatste meubels, werkte in het atelier en stuurde dat ook aan, deed een tijdje verkoop en de laatste jaren maakte ik vooral de productietekeningen. Ik werkte die in detail uit voor de interieurarchitecten waar het bedrijf mee samenwerkte. Iets waar ik lang veel voldoening uithaalde, maar dat me uiteindelijk ook niet meer voldoende uitdaagde. Anderhalf jaar geleden heb ik dan Interieur Bosch opgericht. Ik nam meteen ook twee medewerkers in dienst.”
Meteen twee werkkrachten, je had er wel vertrouwen in?
“Ik kom uit een nest van zelfstandigen dus het heeft altijd wel wat gekriebeld. Ik heb er uiteindelijk tien jaar over gedaan om de knoop door te hakken, maar ik wist ook dat ik het meteen goed zou aanpakken als ik ooit zou starten. Met een productiehal, een degelijk machinepark en voldoende handen om te kunnen concurreren met andere bedrijven uit de sector. Het orderboekje is goed gevuld dus de aanpak heeft wel gewerkt.”
Wat doen jullie precies en voor wie?
“We specialiseren ons in interieur en maken keukens, badkamers, dressings, tv-meubelen, haardmeubelen en allerhande kasten op maat. Daarnaast maken we ook binnendeuren en trappen en leggen we parket. Een vrij breed aanbod zodat we de klant een totaalpakket kunnen aanbieden.”
“Ik voer heel graag projecten uit voor interieurarchitecten én ik werk graag rond de kerktoren. Deze combinatie werkt voor ons goed. Projecten voor architecten geven veel voldoening omdat ze technisch uitdagend zijn, lokale projecten zijn leuk omdat je ze van A tot Z, inclusief het ontwerp, kunt uitvoeren. Vaak gaat het dan ook om mensen die je via via kent of klanten die werden doorverwezen.”
“In Antwerpen mochten we voor een gerenommeerde architect een nieuwe loft inrichten. Heel high-end. Zo’n project laat me niet los en ik kan er dag en nacht mee bezig zijn om de technische tekening helemaal tot in het kleinste detail uit te werken. Een lade nog een paar millimeter laten zakken bijvoorbeeld, zodat die specifieke pollepel er wel in past. Zo’n project succesvol afronden, voelt fantastisch, maar ik krijg evengoed een goed gevoel van minder ambitieuze projecten. Niet iedereen kan zich een high-end interieur veroorloven. Als ik die klanten dan toch kan bieden wat ze willen, door creatief om te springen met het ontwerp en de materialen, haal ik daar ook veel eer uit.”
Hoe ziet de taakverdeling eruit? Wie doet wat?
“Ik doe al het voorbereidende en administratieve werk. Ik maak de technische tekeningen en sta mee in het atelier, waar ik vooral de CNC-machine bedien. Mijn gasten werken in het atelier en zorgen voor de plaatsing. Dat laatste doe ik zelf het minst graag en geef ik dus met plezier uit handen.”
Hoe ga je te werk? Wat is voor jou belangrijk?
“Allereerst zal ik nooit compromissen sluiten op vlak van kwaliteit. Ik werk alleen met A-merken en wijk daar niet van af, ook niet voor de binnenkant van een kast. Daarnaast ben ik heel oplossingsgericht en ik merk dat klanten en architecten dat enorm waarderen. Ik stel me proactief op, denk mee en haal foutjes uit de ontwerpen. Je zult me nooit horen zeggen dat iets niet uitvoerbaar is zonder dat ik dan meteen ook drie oplossingen kan voorleggen. Ik ga heel ver in mijn voorbereiding zodat er nadien geen discussie is en – vooral – zodat iedereen op het einde van het project tevreden is met het resultaat.”
“Een vlotte en open communicatie is ook een van mijn stokpaardjes. Zo stuur ik bijvoorbeeld vanuit het atelier vaak foto’s, filmpjes en vragen door via Whatsapp, en ik merk dat vooral de jongere generatie en de architecten dat waarderen. Meestal reageren ze snel en kunnen wij ook snel weer verder.”
Je deed al veel investeringen. Staat er nog iets op de wishlist?
“Ik investeerde al in een opdeelzaag, paneelzaag, CNC-machine, kantenlijmer, korpuspers, vlakpers, vandiktebank en in een degelijke stofafzuiging. Sowieso komt er nog een vandikteschuurmachine, maar we investeren nu in eerste instantie in zonnepanelen en een batterij. Dit stond normaal pas binnen enkele jaren op de planning, maar gezien de omstandigheden leek het me toch een beter idee om er nu meteen werk van te maken.”
Waar wil je binnen vijf jaar staan?
“Ik wil nog groeien, maar té groot moet de ploeg ook niet worden. Ik heb al vaak gemerkt dat de communicatie stroef begint te verlopen als bedrijven groter worden, zowel intern – informatie stroomt dan niet altijd door naar de juiste personen – als naar klanten toe. Dat wil ik vermijden.”
“Momenteel leef ik echt voor mijn werk, en dat is goed. Ik heb graag veel om handen. Omdat ik het met zoveel passie doe, is het nooit te veel. Ik zou het fijn vinden als mijn vrouw op termijn mee in de zaak komt werken. Als zij de klanten kan begeleiden zou er voor mij weer wat meer tijd vrijkomen om me te focussen op het technische aspect. Ik bouw graag een zekere voorzichtigheid in. Stap voor stap.”
Wat doe je als je niet aan het werk bent?
“Weinig. Soms sta ik al om 3u30 op om te beginnen en ik stop zelden voor 23u. Vroeger ging ik twee keer per week tennissen, maar nu lukt het maar eens in de twee maanden. En dan zou ik vaak nog liever iets uittekenen dan op dat tennisveld te staan. We hebben drie kinderen, de oudste is 12 en de jongste 2. Ik droom er wel van om met mijn gezin door Amerika, Thailand en Indonesië te trekken als de jongste wat ouder is. Ooit komt die work-life balans er wel.”
Snel dit artikel gratis lezen?
Maak eenvoudig en gratis een account aan.
-
Lees elke maand een aantal plus-artikels gratis
-
Kies zelf welke artikels je wil lezen
-
Blijf op de hoogte via onze nieuwsbrief